De meesten van ons willen iets voor elkaar krijgen of we willen dat iemand anders iets doet. Maar hoe bereiken we dat?
Vaak wordt een (al dan niet milde) vorm van dwang gebruikt. We zeggen of horen dan: ‘jij doet dit of anders….’. Een mildere vorm van dwang is dat we het niet hoeven zeggen of hoeven te horen. We weten zo wel dat we de consequentie moeten vrezen die het niet-doen heeft. Maar het kan ook anders. Stel je spectrum voor dat links begint met zware dwang en naar rechts toe steeds milder wordt. Wat staat er dan helemaal rechts?
De vrije wil.
Wat zou het effect zijn als we als leidinggevenden of als ouder minder dwingen, maar vaker proberen de vrije wil van de ander te mobiliseren? Wat zou er gebeuren als we de ander kunnen laten zien dat wat wij willen in hun eigen belang is en zij dit zelf willen bereiken of gaan doen?