Egoïsme wordt bijna altijd als iets negatiefs ervaren, maar dat hoeft het volgens mij niet te zijn.
Dat iemand zijn of haar eigen belangen dient, lijkt me zelfs goed. Uit eigenbelang ontstaat toch de energie om iets te doen? Ik denk dat
er twee vormen van egoïsme zijn: gezond en ongezond. De laatste is: ‘ikke-ikke en de rest kan stikken’, een vorm die alleen maar
vijanden oplevert.
Gezond egoïsme is: ik dien mijn belang en zorg dat tegelijkertijd dat van anderen niet geschaad (of zelfs gediend) wordt.
Daar is toch niets op tegen?