De beste definitie die ik ooit gehoord heb, is deze: coaching is ‘the state of not knowing’.
Die is uiteraard niet absoluut. Iemand die coacht mag heus wel iets weten, bij voorkeur zelfs. Maar de staat van niet-weten slaat op de persoon voor hem en de situatie waarover gesproken wordt.
De coach moet een geesteshouding hebben van niet-weten.
Want ook voor een coach geldt: als je oordeelt (zegt te weten) dan stop je met waarnemen.
share