Ik hoor het vaak om me heen: je moet kennelijk kunnen loslaten. Maar wat is dat eigenlijk? Is het het onverschillig achter ons laten wat er gebeurd is? Het vergeten dat we dingen hebben meegemaakt? Het achteloos negeren van zaken waar we ons voor schamen, waar we boos over zijn of verdrietig?
Ik denk het niet. Net doen of iets er niet is of niet is geweest, lijkt me niet de oplossing.
Loslaten is volgens mij wel een goede tip in de volgende betekenis: in staat zijn het verleden of het heden onder ogen te komen zonder het te be- of veroordelen en op basis daarvan een negatieve emotie te
voelen. Gewoon alleen maar kijken dus.